Annika van Veen

Waarom schrijf je?
Omdat ik ooit bij een schrijfclub ben gevraagd. Daarvoor had ik een incidenteel dagboekschrift, een citatenschriftje en een ‘pogingen en ideeënschrift’, maar dat ging ook over welk servies ik later zou willen. Oh, en omdat ik soms getroffen wordt door een woord of zinsnede die ik mooi vind.

Wat is je ambitie met schrijven?
Dat weet ik niet. Ik zie mezelf geen boek schrijven, maar als ik iets kan overbrengen dat ik echt waar of belangrijk vind, dan ben ik daar heel gelukkig mee. Oh, en mijn sprookjesboek. Ooit wil ik een sprookje dat ik heb helemaal illustreren, maar het is een monsterproject.

Hoe vaak schrijf je?
Dat wisselt erg. Sommige periodes dagelijks, dan weer weken niet.

Heb je een vaste schrijfplek?
Nee, die heb ik niet, behalve dat ik meestal op m’n laptop werk. Eerder andersom: waar ik ook heenga, ik heb vrijwel altijd een opschrijfboekje bij me.

Wat doe je om beter te worden?
Herschrijven, heel veel herschrijven. Echt projectmatig ben ik niet. Wel probeer ik mensen om hun mening te vragen.

Waar schrijf je het liefst over?
Ik heb geen specifiek thema, geloof ik. Wel valt me op dat ik vaak eenlingen beschrijf, die net buiten de boot vallen, iets missen. En ik schrijf ook graag betogen, essays, een soort brainstormsessies met mezelf.

Doe je vaak aan wedstrijden mee? Welke?
Niet echt, ik geloof dat dit de eerste was? Nee wacht, ik heb een keer eerder iets ingestuurd, maar dat werd niets.

Wie zijn je grote voorbeelden?
Ik word altijd enorm aangetrokken door prentenboeken, tekeningen, de combinatie van woord en beeld. Ik houd erg van Tonke Dragt en Paul Biegel, en ik moet Peter Vos noemen: ik heb ook een tijd geprobeerd geïllustreerde brieven te schrijven. Verder heb ik veel Hermann Hesse gelezen, daarna Cees Nooteboom en ik was erg onder de indruk van Dostojevski en Herzog van Saul Bellow. Maar of dat voorbeelden zijn?

Wat lees je momenteel? Wat vind je ervan?
Ik ben nu bezig in Margareth Atwoods Oryx and Crake. Ik heb het van een vriendin gekregen. Het is een nuchtere toon, maar er ontvouwt zich nu een heel duistere wereld achter. Ik vind het spannend en ben heel benieuwd waar het heen gaat: ik ben pas bij hoofdstuk 5.