De longlist Debutantenschrijfwedstrijd 2019|2020

Odile - poezie

Barsten

Je ziet een barrage op de weg voor je, want je bent je eigen obstakel. Je ziet overal om je heen muren, schuttingen, hekken waar het weer aan vreet, met gaten en putten erin geslagen, want je bent je eigen obstakel. Je kon hem de hand niet reiken, want je bent je eigen obstakel. Je steigert tegen de dranghekken. Je gooit er een om, want je bent je eigen obstakel. Je kon je hand niet uitsteken want in je geest is de deur gesloten en je mond sluit zich met een bittere trek, want je bent je eigen obstakel en je kunt niet vergeven want je wilt muren doorbreken, want je bent je eigen obstakel en uit je mond komt kampbeul taal, want je bent je eigen obstakel. Je kunt niet vriendelijk doen, want je bent je eigen obstakel. Je moet leren glimlachen maar dat kun je niet, want je bent je eigen obstakel.

Opeens was zij daar, in de Martial Arts klas waar je van je vader heen moest en ze brak door je obstakel heen met een glimlach en de betonmuur binnenin kraakte en de ledlampen speelden in haar ogen en je wilde de verwarming lager zetten en het ijs knarste om je hart en uit de barsten kwam warmte en je groette haar vriendelijk alsof je opnieuw geboren was en de eerste stap dwars door je muur was genomen en haar T-shirt was marineblauw over haar gespierde lichaam en je borstkas verslapte en dat deed pijn want je was in een kramp en die kramp was je eigen obstakel en je wist niet hoelang je vastgeroest zat en je liet je vuist los en voelde je vingers ontspannen en de woorden ‘je moet hard zijn want je bent een Viking’ klonken van ver en niet toepasselijk en ze trokken op als een mistdeken in het ochtendlicht, tergend langzaam.

Maar het bleef bij een glimlach.

En je smijt een steen door het raam. Het glas spat uit elkaar, want je bent je eigen obstakel. Maar jij bent het die barst en onverklaarbaar zak je door je knieën en de muur in jezelf is gebroken en je schreeuwt het uit tegen je vader. Je hebt me gehard en ik zat gevangen. Ik wil vrij zijn, vrij om te voelen.

En de verteller zingt Vernietig me, ik heb je gemist.

 

Feedback

Indringend gedicht over ‘loskomen van ouders en leren jezelf te worden.’ Er kan nog gewerkt worden aan het ritme van de zinnen.