Verlangen
naar
ouderwetse groene treinen die door de nacht reizen en dat je
aan het raam zit
spoetnik met roze limonade, geraniums in alle kleuren behalve
knalrood
scharrelende varkens met stront aan hun kont en dat ze je
lief vinden ook al geef je ze niets te eten
een bed met een nieuw matras, hardzacht
stamppot andijvie maar dan niet vegetarisch
een bodemloze put die eindig is
nachtlampen die geel licht schijnen als je ze aanknipt
het razen van de auto en het tellen van de strepen op de weg
terwijl je op de achterbank smeltende chocola eet
fietsen door je oude stad en alle huizen groeten je behalve
de nieuwe
de grote grijze wolk die in de stad valt
een pikzwarte nacht in het raam
het sidderen van een stoffige paardenrug en het vriendelijke
paardenhoofd dat alles weet
de stal
de zon die door de
kieren van de hooischuur schijnt
de tanden van een vergeten hooivork in het losse stro
de verzopen zandweg en de kuilen die steeds
dieper worden
de witte boerderij in de herfst waar iemand naar binnen
gluurt
slome koeien en drammerige schapen
de vroegste ochtend de diepste stilte
het kapotte schilderij dat scheef hangt en zo blijft hangen
de kou in de slaapkamer die zo koud is dat je jassen over de
dekens moet leggen
het hek waar je altijd op wacht staat en er niets komt
de trage middag
de regen.
Feedback
sfeervol gedicht over alles waar je naar kunt verlangen. Weinig poëtisch misschien, maar het laat een indruk achter.