Novemberwandeling rond Brugge
Onder het
grijze wolkendek zeilt een zilvermeeuw
huilend in langgerekte tonen
De stoepen liggen nat
Platgetrapte vruchten van de ginkgobomen
verspreiden braaklucht
Hun kruinen houden
nog voor even
de goudgele schijn hoog
Mijn stap verdappert
om de kille rillingen
op mijn rug
te verjagen
Hulpeloos getjilp van mussen
in de struiken
De grauwe mist camoufleert
een hoorbaar vliegtuig
Krijsende kokmeeuwen
bakken er niets van
Windmolens houden
roerloos en zwijgzaam
van hun vaste standplaats
Sakkerende kauwen keuren en keren
de hopeloos verloren blaadjes op het gras
Tinkende merels zoeken tevergeefs
hun lentelied
De speelse klanken van een carillon
vallen als mistdruppels in mijn kraag
en lopen me koud over de rug
Op 27 november 1899 obiit Guido Gezelle
Frank Smekens
Feedback
mooie ode